VF روشی برای کمک باروری است که در آن اسپرم مرد و تخمک زن در خارج از بدن در یک ظرف آزمایشگاهی ترکیب می‌شوند. یک یا چند تخمک بارور شده (جنین) ممکن است به رحم زن منتقل شود، جایی که ممکن است در دیواره رحم کاشته شود و رشد کند.
عوارض جدی ناشی از داروها و روش های IVF نادر است. با این حال، مانند تمام درمان های پزشکی، خطراتی نیز وجود دارد.
IVF چگونه کار می کند؟
IVF مخفف لقاح آزمایشگاهی است. این یکی از انواع شناخته شده‌تر فناوری کمک باروری (ART) است. IVF با استفاده از ترکیبی از داروها و روش های جراحی برای کمک به اسپرم در بارور کردن تخمک و کمک به کاشت تخمک بارور شده در رحم شما کار می کند.
ابتدا داروهایی مصرف می کنید که چندین تخمک شما را بالغ و آماده لقاح می کند. سپس پزشک تخمک ها را از بدن شما خارج کرده و در آزمایشگاه با اسپرم مخلوط می کند تا به اسپرم کمک کند تا تخمک ها را بارور کند. سپس 1 یا بیشتر تخمک بارور شده (جنین) را مستقیماً در رحم شما قرار می دهند. اگر هر یک از جنین ها در پوشش داخلی رحم شما کاشته شوند، بارداری اتفاق می افتد.
IVF مراحل زیادی دارد و چندین ماه طول می کشد تا کل این پروسه کامل شود. گاهی اوقات در اولین تلاش موثر است، اما بسیاری از افراد برای باردار شدن به بیش از 1 دور IVF نیاز دارند. در صورت داشتن مشکلات باروری، IVF قطعا شانس بارداری شما را افزایش می دهد، اما هیچ تضمینی وجود ندارد – بدن همه افراد متفاوت است و IVF برای همه کار نمی کند.
مقالات دیگر: آیا پریود شدن در دوران بارداری ممکن است؟
چه نوع عوارض جانبی با داروهای IVF ممکن است رخ دهد؟
معمولاً از داروهای باروری تزریقی (گنادوتروپین ها) برای چرخه IVF استفاده می شود. این داروها به تحریک تعدادی فولیکول همراه با تخمک برای رشد در تخمدان ها کمک می کنند. بحث دقیق تر در مورد داروهای باروری را می توان در جزوه ASRM، داروها برای القای تخمک گذاری یافت.
عوارض جانبی احتمالی داروهای باروری تزریقی عبارتند از:
- کبودی و درد خفیف در محل تزریق (استفاده از نقاط مختلف برای تزریق می تواند کمک کننده باشد)
- حالت تهوع و گاهی استفراغ
- واکنش های آلرژیک موقت، مانند قرمزی پوست و یا خارش در محل تزریق
- حساسیت سینه و افزایش ترشحات واژن
- نوسانات خلقی و خستگی
- سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)
بیشتر علائم OHSS (تهوع، نفخ، ناراحتی تخمدان) خفیف هستند. آنها معمولاً بدون درمان ظرف چند روز پس از جمع آوری تخمک از بین می روند. در موارد شدید، OHSS می تواند باعث ایجاد مقادیر زیادی مایع در شکم (شکم) و ریه ها شود. این می تواند باعث بزرگ شدن تخمدان ها، کم آبی بدن، مشکلات تنفسی و درد شدید شکم شود. به ندرت (در کمتر از 1 درصد از زنانی که برای IVF تخمک می گیرند)، OHSS می تواند منجر به لخته شدن خون و نارسایی کلیه شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد OHSS، برگه اطلاعات ASRM سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) را ببینید. گزارش‌های قبلی از چندین دهه پیش حاکی از ارتباط بین سرطان تخمدان و استفاده از داروهای باروری بود. با این حال، مطالعات اخیر و به خوبی انجام شده دیگر ارتباط واضحی بین سرطان تخمدان و استفاده از داروهای باروری نشان نمی دهد.
خطرات بازیابی تخمک چیست؟
در طول بازیابی تخمک، پزشک از سونوگرافی واژینال برای وارد کردن یک سوزن بلند و نازک از طریق واژن به داخل تخمدان و سپس در هر فولیکول برای بازیابی تخمک استفاده می کند. خطرات احتمالی برای این روش عبارتند از:
- درد خفیف تا متوسط لگن و شکم (در طول یا بعد از آن)
- آسیب به اندام های نزدیک تخمدان ها مانند مثانه، روده یا رگ های خونی
- فونت لگن (خفیف تا شدید)
در بیشتر موارد، درد در عرض یک یا دو روز ناپدید می شود و می توان با داروهای مسکن بدون نسخه کنترل کرد.
به ندرت، آسیب روده یا رگ های خونی می تواند به جراحی اورژانسی و گاهی اوقات نیاز به تزریق خون داشته باشد.
عفونت های لگنی به دنبال بازیابی تخمک یا انتقال جنین در حال حاضر غیرمعمول است زیرا داروهای آنتی بیوتیک معمولاً در زمان جمع آوری تخمک داده می شود. عفونت شدید ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان یا درمان با آنتی بیوتیک های داخل وریدی داشته باشد.
به ندرت، برای مدیریت عفونت شدید، ممکن است به جراحی برای برداشتن یک یا هر دو تخمدان و لوله‌ها و یا رحم نیاز باشد. زنانی که عفونت های لگنی یا اندومتریوز مربوط به تخمدان ها را داشته اند، بیشتر در معرض عفونت های مرتبط با IVF هستند.
خطرات مرتبط با انتقال جنین چیست؟
یک کاتتر حاوی جنین ها برای قرار دادن آنها به آرامی در رحم (رحم) استفاده می شود. زنان ممکن است هنگامی که کاتتر از طریق دهانه رحم وارد می شود، گرفتگی خفیف داشته باشند یا ممکن است پس از آن لکه بینی واژینال (خونریزی خفیف) داشته باشند. به ندرت ممکن است عفونت ایجاد شود که معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
اگر با IVF باردار شوم، آیا بارداری من پیچیده‌تر خواهد بود (نسبت به اینکه خودم باردار شوم)؟
احتمال بارداری چند قلو (بارداری با بیش از یک نوزاد) با IVF بیشتر است، به خصوص زمانی که بیش از یک جنین منتقل شود. این حاملگی ها خطرات مهمی را به همراه دارند، از جمله:
- زایمان زودرس: نوزادان نارس (صرف نظر از اینکه به طور طبیعی یا با IVF باردار شده اند یا نه) در معرض خطر بیشتری برای عوارض سلامتی مانند مشکلات رشد ریه، عفونت های روده ای، فلج مغزی، ناتوانی های یادگیری، تاخیر زبانی و رفتاری هستند.
- خونریزی مادر
- زایمان سزارین
- فشار خون بالا مربوط به بارداری
- دیابت بارداری
هر چه جنین های بیشتری به رحم منتقل شوند، خطر بیشتری دارند. پزشک شما باید حداقل تعداد جنین های لازم را برای ایجاد احتمال بالای بارداری با کمترین خطر حاملگی چند قلویی انتقال دهد. یکی از راه‌های جلوگیری از بارداری چند قلویی این است که هر بار فقط یک جنین را انتقال دهید.
