هر دختری با دو تخمدان متولد می‌شود که هر کدام از آن‌ها حاوی فولیکول‌ها یا تخمک‌هایی در حال استراحت هستند. در زمانی که جنین دختر 20 هفته دارد حدود 6 میلیون تخمک در تخمدان‌های او وجود دارد که این مقدار بیشترین مقدار تخمک در طول زندگی او خواهد بود. در بدو تولد بنا به دلایل نامعلوم نیمی از تخمک‌ها از بین می‌روند و تا زمانی که دختر به سن بلوغ برسد ذخایر تخمک او به حدود 200 هزار تخمک تقلیل می‌یابد.
با افزایش سن همان طور که هر ماه ذخایر تخمک کاهش می‌یابد، کیفیت آن‌ها نیز دستخوش تغییراتی می‌شود. همان طور که می‌دانید کاهش کیفیت تخمک می‌تواند بر توانایی فرد جهت باردار شدن تاثیرگذار باشد و بالاخره در سنین 45 تا 55 سالگی فرآیند تخمک گذاری که هر ماه انجام می‌گرفت به صورت کامل متوقف می‌شود.
فریز تخمک چیست؟
انجماد تخمک روشی است که به شما این امکان را می‌دهد که زمان باروری خود را به تعویق بیندازید. در واقع هنگامی که تصمیم به بارداری گرفتید بتوانید تخمک‌هایی با کیفیت بالا داشته باشید بدون اینکه افزایش سن شما بر آن‌ها تاثیر نامطلوب گذاشته باشد. با اینکه فیزیولوژی بدن شما به سمت پیر شدن حرکت می‌کند اما تخمک های فریز شده به همان کیفیتی که در زمان انجماد داشته‌اند باقی می‌مانند.
روش انجماد شیشه‌ای یا انجماد سریع یک روش بسیار کارآمد جهت انجماد تخمک‌ها می‌باشد تا بتوانید لقاح و رشد جنینی را در سال‌های بعد تجربه نمایید. با فریز تخمک ها شما می‌توانید اطمینان خاطر داشته باشید که در صورتی که بعدها تصمیم به بارداری داشته باشید، شانس شما برای مادر شدن با درصد اطمینان و موفقیت بالایی پا برجا خواهد بود.
دلایل فریز تخمک چیست؟
دلایل بسیاری وجود دارد که خانم‌ها اقدام به فریز کردن تخمک خود می‌نمایند اما برخی از مهمترین آن‌ها عبارتند از:
- افرادی که بنا به دلایل عاطفی، تحصیلی یا حرفه‌ای در حال حاضر شرایط بارداری را ندارند.
- خانم هایی که بنا به بیماری خاصی مانند سرطان تخمدان، اندومتریوز یا کیست تخمدان مجبور هستند تخمدان خود را خارج کنند.
- بعضی از درمان‌هایی که برای بیماری سرطان به کار برده می‌شود مانند پرتو درمانی یا شیمی درمانی ممکن است سبب آسیب به تخمک‌ها شود بنابراین توصیه می‌شود پیش از شروع درمان، افراد تخمک خود را فریز نمایند تا در سال‌های آینده بتوانند به راحتی باردار شوند .
سن مناسب برای فریز کردن تخمک
با توجه به اینکه با افزایش سن، کیفیت تخمک‌ها به مرور کاهش می‌یابد بنابراین بهتر است خیلی زود و در سنین جوانی اقدام به فریز نمودن تخمک‌ها نمایید. اکثر خانم‌ها در دهه چهارم زندگی اقدام به فریز کردن تخمک می‌نمایند. اما متخصصان توصیه می‌نمایند اگر در اواخر دهه سوم اقدام به فریز کردن نمایید نتایج بهتری به دست می‌آورید. در شرایط ایده‌آل اگر قصد فریز کردن تخمک را دارید بهتر است تا قبل از 35 سالگی اقدام به فریز کردن تخمک کنید.
چه تعداد تخمک فریز می‌شود؟
هر تخمکی که در سیگل قاعدگی خارج می‌شود نمی‌تواند بارور شود، در واقع شانس بارداری در ماه بین 10 تا 20 درصد است، بنابراین 5 تا 7 ماه طول می‌کشد تا زوج‌ها به طور طبیعی باردار شوند.
به زنانی که زیر 37 سال دارند و عملکرد تخمدان آن‌ها خوب می‌باشد توصیه می‌شود بین 15 تا 20 تخمک بالغ را فریز نمایند و برای خانم‌های بالای 38 سال یا افرادی که عملکرد تخمدان آن‌ها کاهش یافته است توصیه می‌شود 25 تا 30 تخمک را فریز نمایند تا شانس‌های متعددی جهت بارداری داشته باشند.
مراحل فریز تخمک
مرحله اول (10 تا 12 روز)
با شروع چرخه قاعدگی، باید به صورت روزانه داروهای هورمونی را تزریق کنید یا به صورت قرص مصرف نمائید که این داروه‌ها جهت تحریک تعداد بیشتر تخمک (نسبت به آنچه به طور طبیعی در هر ماه اتفاق می‌افتد) انجام می‌شود. آزمایش خون و انجام سونوگرافی جهت بررسی رشد فولیکول‌ها و تغییر دوز دارو ممکن است لازم به انجام باشد.
مرحله دوم (تزریق ماشه ای یا تریگر)
در پایان دوره‌ی تحریک، تزریق ماشه‌ای را جهت کمک به بالغ شدن تخمک‌ها خواهید داشت، این تزریق سیگنال‌هایی جهت رهاسازی تخمک ارسال می‌نماید.
مرحله سوم (استخراج تخمک‌ها)
34 تا 35 ساعت پس از تزریق ماشه‌ای، برداشتن تخمک با راهنمایی تصویربرداری سونوگرافی و سوزن‌های تو خالی نازک از تخمدان انجام خواهد شد. اگر تخمک‌ها از طریق تصویربرداری اولتراسوند قابل مشاهده نباشند از روش تهاجمی‌تر استفاده می‌شود.
در این روش یک برش کوچک در شکم ایجاد می‌شود و با استفده از سوزن تخمک‌ها خارج می‌شوند. در مجموع این مرحله حدود 20 تا 25 دقیقه زمان نیاز دارد. معمولاُ تحت آرام بخش انجام می‌شود اما در مواردی ممکن است بیهوشی انجام شود. نیم ساعت پس از پایان مرحله استخراج تخمک‌ها می‌توانید به منزل بازگردید.
مرحله چهارم
بلافاصله پس از استخراج، تخمک‌ها توسط متخصص جنین شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرند و در انکوباتور قرار می‌گیرند. تخمک‌های زنده و بالغ تقریباً یک ساعت پس از خروج، تحت انجماد قرار می‌گیرند. روش انجماد معمولاً به صورت انجماد سریع یا شیشه‌ای می‌باشد و سپس در نیتروژن مایع ذخیره می‌گردد. تا هر زمانی که شما تصمیم به باروری داشتید از حالت انجماد خارج شوند و بتوانند مورد استفاده قرار بگیرند.
